Koopwoningen toewijzen onzalig idee

In alle hectiek rond stijgende energielasten, torenhoge inflatie en oplopende hypotheekrente is het veel mensen misschien ontgaan dat minister De Jonge van Volkshuisvesting weer een reguleringsidee voor de woningmarkt heeft gelanceerd. Of eigenlijk is het meer dan een idee: hij heeft al een voorstel naar de Tweede Kamer gestuurd. Volgens dit plan mogen gemeenten straks 50% van de koopwoningen tot de NHG-grens (nu nog €355.000) aan bepaalde doelgroepen toewijzen. Het gaat dan bijvoorbeeld om ‘eigen inwoners’, maar ook over mensen met cruciale beroepen, zoals leraren en verpleegkundigen. Dit zou niet alleen gelden voor nieuwbouwwoningen, maar ook voor bestaande woningen.

Gelukkig is al van veel kanten forse kritiek geleverd op het zoveelste plan om over te gaan tot herverdelen van schaarste (hoeveel woningen worden er nog verkocht goedkoper dan die drieënhalve ton). Regeringspartij VVD keerde zich er al tegen, maar ook de Vereniging Eigen Huis heeft ‘grote twijfels’. Want er ontstaat forse rechtsongelijkheid tussen huiseigenaren. De bezitter van een woning die wordt verkocht onder de grens van de Nationale Hypotheek Garantie, loopt dus de kans niet meer vrij te zijn om zelf te beslissen aan wie de woning wordt verkocht. En hoe gaat de gemeente beslissen welke woning onder die grens wél verkocht moet worden aan een inwoner/leerkracht/verpleegkundige en welke niet? Nog even afgezien van de vraag of bijvoorbeeld een ASML-werknemer uit het buitenland niet ook heel cruciaal is voor alle gemeenten in onze regio.

Maar misschien is nog wel belangrijker dat alle energie weer gaat zitten in regulering, herverdeling, controle, etc. En niet in de zeer noodzakelijke inspanningen om de bouw van veel nieuwe en betaalbare woningen mogelijk te maken en te stimuleren. Weer een legertje ambtenaren dat regelingen moet maken en controleren. Terwijl alle hens aan dek zou moeten zijn om nieuwbouwplannen mogelijk te maken en er geld nodig is om grondprijzen laag te houden en benodigde infrastructuur te financieren. Ik vrees dat op onze ministeries te veel mensen werken die het vast goed bedoelen, maar die altijd geneigd zijn te denken in wet- en regelgeving en controlesystemen. Terwijl we nu behoefte hebben aan mensen die buiten de regels kunnen denken, die het onmogelijke mogelijk willen maken, die willen stimuleren en onorthodoxe ideeën kunnen bedenken om kosten te drukken. In plaats van met dit onzalige idee te komen.